The Kerala Mantrikam

  മന്ത്രം: “ബീജം ഷഡ്കോണമദ്ധ്യേ സരദനലപുരേ താരഗം ദിക്ഷുലക്ഷ്മീ മായാകന്ദർപ്പ് ഭൂമി സ്തദനുരയുടേ ഷ്വാലിഖേദ് ബീജഷൾക്കം തസന്ധിഷ്വംഗമന്ത്രാൻ, വസുദളകമലേ മൂലമന്ത്രസ്യ വർണ്ണാൻ ശിഷ്ടാൻ പത്രേഷു വിദ്വാൻ വിലിഖതു ഗുണശ ശ്ചാന്ത്യ മന്ത്യയഥാവത് ആവീതം ലിപിഭിഃ ക്രമോത്കമവശാത് പാശാങ്കുശാഭ്യാമപി ക്ഷാഗേഹദ്വിതയേന വേഷ്ടിദമിദം യന്ത്രം ഗണാധീശിതു ലാക്ഷാകുങ്കുമ രോചനാമൃഗമദൈർ ഭൂർജ്ജവരേ ഹിവാ സാംലിഖ്യാഭിവഹൻ ലഭതേ സകലാം സന്ത്രാർത്ഥനീയാംശ്രിയം ത്രികോണ്, ഷഡ്കോണ്, അഷ്ടദളങ്ങൾ, രണ്ട് വീഥി വൃത്തങ്ങൾ, രണ്ട് ഭൂപുരങ്ങൾ ഇപ്രകാരം യന്ത്രം വരച്ചുണ്ടാക്കുക. മന്ത്രങ്ങൾ: യന്ത്രം: ത്രികോണമദ്ധ്യത്തിൽ പ്രണവമന്ത്രാക്ഷരവും അതിന്റെയുള്ളിൽ ഗം എന്ന ഗണപതി ബീജമന്ത്രവും ത്രികോണത്തിന്റെ പുറത്തുഭാഗത്ത് കിഴ ാദിയായി നാലു ദിക്കുകളിലും ശ്രീം ഹ്രീം ക്ലീം ഗ്ലൌം' എന്നീ നാല് ദീജ മന്ത്രാക്ഷരങ്ങളും ആറു കോണുകളിൽ ഓം ശ്രീം ഹ്രീം ക്ലീം ഗ്ലൌം ഗം എന്നീ ആറ് ബീജങ്ങളും കോണുകളുടെ സന്ധികളിൽ ഗാംഹൃദയായ നമഃ ഗം ശിരസേ സ്വാഹാ ഗും ശിഖായൈ വഷൾ, ഗൌം കവചായ ഹും, ഗൌം നേത്രതയായ വൌഷൾ ഗുഃ അസ്രാ യഫൾ എന്നീ ആറംഗങ്ങളും എഴുതണം. ഏഴു ദളങ്ങളിൽ മുമ്മൂന്ന് അക്ഷരങ്ങൾ വീതവും ബാക്കി അക്ഷരങ്ങൾ എട്

  ഛന്ദസ്സ് ഭാഗ്ഗവഃ ഋഷിഃ വിരാട് ഛന്ദഃ ശക്തി ഗണാധിപോദേവതാ ധ്യാനം: വിഷാണാങ്കുശാവക്ഷ സൂത്രം ച പാശം ദധാനം ക ൈർമ്മോദകം പുഷ്കരേണ സ്വപ്യായുതം ഹേമഭൂഷാംബരാഢ്യം ഗണേശം സമുദ്യദ്ദിനേശാഭമീഡേ കൊമ്പ്, തോട്ടി, രുദ്രാക്ഷമാല, പാശം എന്നിവ തൃക്കരങ്ങളിൽ ധരി ക്കുന്നവനും തുമ്പിക്കരത്തിൽ മധുരമോദകമേന്തിയവനും സ്വപത്നി യോടുകൂടിയവനും സ്വർണ്ണാഭരണങ്ങൾ അണിഞ്ഞിട്ടുള്ളവനും ഉദയ സൂര്യനെപ്പോലെ പ്രകാശിക്കുന്നവനുമായ ശ്രീ ഗണപതി ഭഗവാനെ താൻ സ്തുതിക്കുന്നു. മന്ത്രം: “ഓം ഹ്രീം ഗ്രീം ഹ്രീം സിദ്ധിവരുന്നതിന് “ഏവം ധ്യാത്വാ ജപേലക്ഷ ചതുഷ്കം തദ്ദശാംശതഃ അപൂർ ഹയാദ്വ മദ്ധ്വാ സർപ്പച്ചതം മേല്പറഞ്ഞതുപോലെ പ്രാർത്ഥിച്ചിട്ട് ഈ മന്ത്രങ്ങൾ നാലുലക്ഷം ജപിക്കുകയും അതിൽ പത്തിലൊന്ന്, അപ്പം തേനിൽ മുക്കി ഹോമി കയും ചെയ്താൽ മന്ത്രസിദ്ധി വരും. മന്ത്രസിദ്ധി വരുത്തിയശേഷം ഇഷ്ടകന്യകയെ മനസ്സിൽ സ്മരിച്ചു കൊണ്ട് തേനും ഇന്തുപ്പും കൂടി ഗണപതി മന്ത്രമുരുവിട്ടുകൊണ്ട് ഹോമിച്ചാൽ അവൾ വശത്താവുകയും വിട്ടുപിരിയാതെ ആജീവനാന്തം ഒപ്പം താമസിക്കുകയും ചെയ്യും. സ്മരിച്ചുകൊണ്ട് അപ്പനുറുക്കുകൾ തേനിൽ മുക്കി നാനൂറ്റി നാല് കന്യക ഗണപതി മന്ത്രം ജപിച്ചുകൊണ്ട് ഇഷ്ടപുരുഷനെ മനസ്സിൽ ത്തിനാലുരു

  മന്ത്രതന്ത്രയന്ത ഹോമ പൂജാദികളുടെയെല്ലാം ആദ്യ പൂജാർഹനാണ് ഭഗവാൻ ശ്രീ ഗണേശൻ. മാതാപിതാക്കന്മാരുടെ വിവാഹച്ചടങ്ങിൽ നെയ്യ് വിളക്കിനു മുന്നിലെ സുവർണ്ണ പീഠത്തിൽ ഉപവിഷ്ഠനായി വിഘ്നങ്ങളകറ്റി അനുഗ്രഹ വർഷം ചൊരിഞ്ഞിട്ടുള്ളവനാണ് ശ്രീ വിഘ്നശ്വരൻ. തന്നെ അവഗണിച്ച വള്ളിദേവിയെ വശീകരിക്കുന്നതിന് അനുജൻ സുബ്രഹ്മണ്യൻ ജ്യേഷ്ഠനായ ഗണപതിയെ വിളിച്ചപ്പോൾ, മത്തഗജ മായിപ്പാഞ്ഞു ചെന്ന് വള്ളിയെ മുരുകനോട് ചേർത്തു വച്ച കരുണാമയ നാണ് ഭഗവാൻ വിനായകൻ. പ്രേമിക്കുന്നവരെ ഒന്നിപ്പിക്കാനും അതിന് തടസ്സമായി നില്ക്കുന്ന പ്രതിബന്ധങ്ങളെ അകറ്റുവാനും പിണങ്ങിപ്പിരിഞ്ഞു നില്ക്കുന്നവരെ ഒന്നു ചേർക്കാനും ഗണേശ തിരുനാമ മന്ത്രജപം കൊണ്ട് സാദ്ധ്യമാവു ന്നതാണ്. മന്ത്രം: “പരം ധാമ പരം ബ്രഹ്മ പരേശം പരമേശ്വരം വിഘ്ന നിഘ്നകരം ശാന്തം പുഷ്ടം കാന്തമനന്തകം സുരാസുരേന്ദ്രഃ തം സൗമി പരാത്പരം സുരപദ്മദിനേശം ഗണേശം മംഗളായനം ഭഗവാൻ ഗണേശൻ പരമധായരൂപനും പരേശനും പരമേശ്വരനും വിഘ്നവിനാശനനും ശാന്തനും പുഷ്ടനും മനോഹരനും ആദ്യന്തമി ല്ലാത്തവനുമാണ്. അദ്ദേഹത്തെ ദേവന്മാരും അസുരന്മാരും സിദ്ധേശ്വ രാദികളും ഒരുപോലെ ഭജിക്കുന്നു. കാമിത വരപ്രദായകനായ ഭഗവാൻ ഗണേശൻ താമരപ്പൂക്കൾക്ക് മാനസോല്ലാസം

  വിധിയാം വണ്ണം ഒരു യന്ത്രം എഴുതിയുണ്ടാക്കിക്കഴിഞ്ഞാൽ അത് ദേഹത്ത് ധരിക്കുകയോ ഭൂമിയിൽ സ്ഥാപിക്കുകയോ ചെയ്യണമെങ്കിൽ അതിന് ചൈതന്യം ഉണ്ടാക്കേണ്ടതായിട്ടുണ്ട്. പുതിയതായിട്ട് ഒരു വിഗ്രഹം നിർമ്മിച്ചാൽ അതു പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നതിനു മുമ്പായി ജലാധി വാസം മുതലായവ ചെയ്യാറുള്ളതുപോലെ. യന്ത്രം എഴുതിക്കഴിഞ്ഞാൽ ഒന്നാമതായി ഒരു ദിവസം ജലാധി വാസം (വെള്ളത്തിലിടുക) ചെയ്യുക. അടുത്ത ദിവസമെടുത്ത് പുറ്റു മണ്ണിട്ട് തേച്ചു കഴുകുക. പിന്നീട് നാല്പാമരപ്പൊടി പുരട്ടി തേച്ചു കഴുകുക. പിന്നീട് പുണ്യാഹം തളിച്ച് ശുദ്ധി വരുത്തുക. അതിനുശേഷം യന്ത്രമൂർത്തിയെ അതിലേക്കാവാഹിച്ചു കുടിയിരുത്തി വിധിക്കപ്പെട്ടി ട്ടുള്ള മന്ത്രങ്ങൾ ഉരുവിട്ടു പൂജിക്കുക. സാദ്ധ്യമെങ്കിൽ ജപത്തിന്റെ പത്തി ലൊന്നു ഹോമിച്ച് സമ്പാതം സ്പർശിക്കുകയും ചെയ്യുക. പിന്നെ യന്ത്രം

  മന്ത്രം: “ആം ഹ്രീം ക്രോം യരലവശഷസഹോം ഹംസഃ അമുഷ്യ പ്രാണാ ഇഹ പ്രാണാ ആം ഹ്രീം ക്രോം യവരലശഷസഹോം ഹംസഃ അമുഷ്യ ജീവാ ഇഹസ്ഥിതാഃ ആം ഹ്രീം ക്രോം യരലവശഷസഹോം ഹംസഃ അമുഷ്യ സർവ്വേ ന്ദ്രിയാണി വാങ്മന ശ്ചക്ഷു ശ്രോത്രഘാണ് പ്രാണാ ഇഹൈ വാഗത്യ സുഖം ചിരം തിഷ്ഠന്തു സ്വാഹാ അമുഷ്യ എന്നെഴുതിയിരിക്കുന്ന സ്ഥാനങ്ങളിൽ അതാത് യന്ത്ര ത്തിന്റെ പേരാണ് ചേർക്കേണ്ടത്. ഭൂതബീജങ്ങൾ: ദിക്പാല ബീജങ്ങൾ: “ലം രംശം ക്ഷം വം യം സം ഹം "ഉം' എന്നു താഴെയും "ക്ഷം' എന്ന് മുകളിലും എഴുതാറുണ്ട്. ഇപ്രകാരമാണ് ദശാംഗങ്ങളുടെ സ്വരൂപങ്ങൾ. ഇനി ഇവ എഴുതേണ്ട സ്ഥാനങ്ങൾ എവിടെയൊക്കെയാണെന്ന റിയുക: എട്ടു ദളങ്ങളുള്ള താമര വരയ്ക്കുക. ഈ സ്ഥാനത്ത് ത്രികോണം, ചതുരശ്രം, ഷൾക്കോണ്, വൃത്തം ഇങ്ങനെ പലതും ആയിരിക്കാം. മധ്യ ഭാഗം ഏതാണെന്ന് തിരിച്ചറിയുന്നതിനുവേണ്ടി മാത്രമാണ് അഷ്ടദള താമര വരയ്ക്കുവാൻ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. മദ്ധ്യത്തിൽ ആദ്യം പ്രണവ മന്ത്രമെഴുതുക. പകരമായിട്ട് ശക്തി ബീജമോ മറ്റു വല്ല ബീജമോ ആണ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നതെങ്കിൽ അതെഴുതുക. ഇപ്രകാരമെഴുതുന്ന പ്രണവമന്ത്രാക്ഷരത്തിന്റെ ഉള്ളി ലാണ് "സം' എന്ന ജീവാക്ഷരം എഴുതേണ്ടത്. അതിനെച്ചുറ്റി സാദ്ധ്യന്റെ പേരെഴുതണം.

  പല യന്ത്രങ്ങളും പല രീതികളിലാണ് എഴുതേണ്ടതെങ്കിലും അതാ തിനുള്ള രീതികൾ ശ്ലോകരൂപത്തിൽ കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. അതുകൂടാതെ - (1) ജീവൻ, (2) പാണൻ, (3) നേത്രം, (4) ശക്തി, (5) ശ്രോത്രം, (6)മന്ത്രഗായത്രി, (7) യന്ത്രഗായത്രി, (8) ഭൂജബീജം, (9) പ്രാണപ്രതിഷ്ഠ, (10) ദിക് പാലക ബീജം - ഇവയ്ക്ക് ദശാംഗങ്ങൾ എന്നു പറയുന്നു. ഇവയുടെ സ്വരൂപങ്ങൾ ഇപ്രകാരമെന്ന് പറയപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ജീവൻ = "സം', പ്രാണൻ = "സോഹം- ഹംസ', ശക്തി = "ഹീം' ഇത് "ശ്രീം' എന്നും 'ഓം' എന്നുമാകാം. നേത്രം = "ഇ ഈ' ശ്രോത്രം ഊ' ഇത് ചിലർ ചിലേടങ്ങളിൽ "സീം' എന്ന ജിഹ്വയും സ്വീകരിക്കാറുണ്ട്. മന്ത്രഗായത്രി: “മന്ത്രരാജായ വിദ്മഹേ മഹാമന്ത്രായ ധീമഹി തന്നോ മന്ത്രഃ പ്രചോദയാത് യന്ത്രഗായത്രി: “തന്ത്ര രാജായ വിദ്മഹ മഹായന്ത്രായ ധീ മഹി തന്നായഃ പ്രചോദയാത്